Svona var sumarið

Jæja, nú er mál til komið að byrja að blogga aftur. Sumarið er búið. Komin rigning. Þjóðfélagið er að ranka við sér. Fólk farið að slást á Stuðmannaböllum. Allt eins og það á að vera.

Ég átti hið ágætasta sumar. Byrjaði á því að fara til Ítalíu í frí. Svo fór ég líka í vikuferð á pallbíl með pallhýsi tengdaforeldra minna hringinn í kringum Ísland ásamt fjölskyldu systur minnar, sem leigði hjólhýsi til þess arna. Trailer-trash lífernið átti bara ágætlega við mig, satt að segja.

Í ágúst fór ég svo sem kosningaeftirlitsmaður til Kazakstan á vegum Öryggis- og samvinnustofnunar Evrópu. Í Kazakstan var verið að kjósa til neðri deildar þingsins og í þeim kosningum fékk flokkur Nursultans Nasarbayevs forseta um 88% atkvæða og öll þingsætin. Æsispennandi. Við kosningaeftirlitsmennirnir fundum ýmislegt að framkvæmdinni, einkum talningunni. 

Annars segi ég bara eins og Borat: Kazakstan, greatest country in the world. All other countries are run by little girls. Þetta er textinn í þjóðsöng Kazakstan samkvæmt Borat. Ég er með hann á heilanum því þetta er hringingin á símanum hennar Alexíu. 

Very nice. Við Ingólfur Bjarni Sigfússon fréttamaður og Högni Kristjánsson sendifulltrúi í Brussel vorum fulltrúar Íslands á meðal kosningaeftirlitsmanna. Við Ingólfur vorum sendir til borgarinnar Kokshetau í norður Kazakstan. Áhugavert. Ég stefni á að segja ferðasögunna í sérstakri færslu, með myndum og svoleiðis, í góðu tómi bráðum.  

Þannig var sumarið hjá mér sumsé. Í gær eignaðist ég svo nýjan föðurbróður. Hljómar dálítið eins og plott í Arrested Development, ég veit, eða ekta gamaldags íslensku útvarpsleikriti...

Ég segi bara eins og ein persónan í sögu eftir Einar Kárason:

Ég skal segja þér það, skal ég segja þér.